یکی از علائم حتمی ظهورحضرت مهدی عج خروج مردی پلید از نسل ابوسفیان است که دست به جنایات هولناک و فجیعی خواهد زد و پس از کشتارهای فراوان، برای مقابله با حضرت مهدی علیه السلام به سمت شام باز می‌گردد ولی پس از فرو رفتن لشکریانش در سرزمین بیداء به دست حضرت مهدی عجل الله کشته میشود.

بر اساس روایات  نام اصلی سفیانی عثمان و نام پدر او عنبسه می باشد. البته در برخی از روایات نام پدر او «عیینه» ذکر شده است. البته نام‌های دیگری هم برای سفیانی ذکر شده است. از آن جمله؛ حرب بن عنبسه، ابو عتبه، معاویه بن عتبه، عروه بن محمد، عنبسه بن هند، عبدالله بن یزید و عنبسه بن مره است. البته در روایات مشهور اهل سنت نام او عبدالله بن یزید است و نسب او هم به یزید بن معاویه بن ابی سفیان باز می‌گردد.

(بیشتر…)

(بیشتر…)

(بیشتر…)

برخی از دانشمندان یکی از علایم ظهور امام مهدی و حضرت عیسی را وقوع معرکه جنگی در منطقه ای به نام “هرّ مجدون” و به تعبیر روایات اسلامی  “قرقیسا” میدانند. این قضیه حتی در کتب اهل کتاب نیز به آن اشاره شده است. رؤیای یوحنا، ۱۶/۱۶۰۱۳ سفر زکریا، ۱۴/۱-۵ کتاب مقدس ص ۸۴۳.

اهل کتاب از یهود و نصارا این معرکه جنگی را بس عظیم و خطرناک میدانند که در پایان تاریخ بشر اتفاق خواهد افتاد.

“هرمجدون” کلمه ای است مشتق از “هر” به معنای کوه، “مجدوّ” که اسم وادی یا کوه کوچکی در شمال فلسطین است. اهل کتاب گمان میکنند مساحت معرکه این جنگ از منطقه مجدو، در شمال فلسطین تا ایدوم در جنوب امتداد دارد (حدود دویست مایل)(شبکه معلومات،ص۴).

آنان معتقدند: در این جنگ لشکری با حدود ۴۰۰ میلیون نفر شرکت خواهند داشت. (شبکه معلومات ص۲). لشکری که از عراق، ایران، لیبی، سودان و قفقاز در جنوب روسیه تشکیل شده است.(مجله الفکر الجدید، شماره ۱۵ و۱۶).

(بیشتر…)

سلمان فارسی یکی از بزرگ ترین صحابه پیامبر اسلام(ص) است. در مورد نام اصلی سلمان گزارش های مختلفی وجود دارد؛[1] برخی نام او را «روزبه» دانسته اند و نام پدرش را «خشنودان (یا خشبوذان)»،[2] و بنابر نقلی «بوذخشان»[3] ذکر کرده اند. بر اساس روایات نام سلمان را پیامبر اسلام(ص) بعد از مسلمانی بر او گذارد.[4] کنیه سلمان ابو عبدالله بود.[5] بیشتر مورّخان، مکان تولدش را روستای جیّ در اصفهان ذکر کرده،[6] و برخی دیگر نیز رامهرمز گفته اند.[7] (بیشتر…)

(بیشتر…)

(بیشتر…)

هنگامی که واقعه ی جانسوز کربلا در حال وقوع بود، زعفر جنی که رئیس شیعیان جن بود در بئر ذات العلم،برای خود مجلس عروسی بر پا کرده بود و بزرگان طوایف جن را دعوت نموده و خود بر تخت شادی و عیش نشسته بود.در همین حال ناگهان متوجه شد که از زیر تختش صدای گریه و زاری می آید،زعفرجنی گفت :(( کیست که در وقت شادی ، گریه می کند؟!)) دراین هنگام دو نفر از جنیان حاضر شدن و زعفر از آنان سبب گریه را پرسید

(بیشتر…)